خانه مد- رئیس کارگروه مدولباس در حالی سهم تولیدات داخل از بازار پارچه‌های چادری را ۲۰ درصد برآورد کرده بود که رئیس انجمن محصولات عفاف و حجاب ۹۸ درصد پارچه‌های بازار را وارداتی می‌داند.
به گزارش خانه مد از، پیش از این حمید قبادی، دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور با اشاره به این که ۸۰ درصد پارچه چادر مشکی در کشور، وارداتی است گفته بود: یکی از موسسات زیرمجموعه بنیاد مستضعفان در گام اول توانسته، ۲۰ درصد از نیاز جامعه را برآورده کند. کیفیت پارچه هم خوب است و همه متخصصان، چه تولیدکنندگان چه فروشندگان، کیفیت چادر مشکی ایرانی را تایید کرده‌اند اما همچنان ۸۰ درصد چادر مشکی ما وارد می‌شود.
با اینکه همین آمار ارائه شده از سوی رئیس کارگروه سامان‌دهی مدولباس کشور هم به اندازه خودش نگران‌کننده بود اما حالا رئیس انجمن تولیدکنندگان عفاف و حجاب روایت تازه‌ای از بازار پارچه چادری ارائه می‌کند که به‌شدت قابل تأمل است.
محمدعلی صدق‌آمیز در گفتگو با خبرنگار مهر، اظهارات و آمارهای ارائه شده از سوی حمید قبادی را نقض کرده و می‌گوید: این یک ادعای واهی است که یک شرکت داخلی ۲۰ درصد پارچه مورد نیاز برای چادر را تولید می‌کند چراکه در حال حاضر ۹۸ و نیم درصد پارچه‌های چادری موجود در بازار وارداتی است و حداکثر ۱/۶ درصد سهم تولید داخل است. به عبارتی آن زمان که تعرفه گمرک ۵ تا ۷ درصد بود، گفته می‌شد سالانه  ۱۱۵ تا ۱۳۰ میلیون متر پارچه چادری وارد می‌شود.
رئیس انجمن تولیدکنندگان محصولات عفاف و حجاب با اشاره به این که محصولات عفاف و حجاب، در شمار محصولات فرهنگی به حساب نمی‌آیند گفت: صنایع‌دستی، سینما، موسیقی، تئاتر و کتاب، در شمار محصولات فرهنگی هستند و از یک سری امتیازات تجازی بهره می‌برند اما با محصولات حجاب و عفاف به عنوان کالای فرهنگی برخورد نمی‌شود و همچنان این محصولات، یک صنعت جدید و نوپا هستند.
صدق‌آمیز به تأثیر افزایش تعرفه گمرک در واردات پارچه چادری اشاره و بیان کرد: یک زمان تعرفه واردات پارچه چادر مشکی، ۵ یا ۷ درصد بود؛ حالا این میزان به ۳۵ درصد افزایش پیدا کرده و هیچ عزم و اراده‌ای برای رفع مشکلات تولیدکنندگان محصولات عفاف و حجاب از جمله کاهش تعرفه‌های دولتی وجود ندارد.
این تولیدکننده محصولات عفاف و حجاب معتقد است: تولید چادر به اندازه کافی پرهزینه است. یعنی اگر یک مانتو با یک متر و ۶۰ سانت پارچه دوخته می‌شود برای دوختن چادر به ۵ متر پارچه نیاز است؛ آن هم پارچه‌ای که قیمتش به طور معمول بالاتر از پارچه‌هایی است که در دوخت مانتو به کار می‌رود اما مشکل اینجاست که اگر قیمت مانتو و شلوار، ۳۰۰ هزار تومان باشد خوب است اما چادر ۱۵۰ هزار تومانی، گران است.
صدق‌آمیز در ادامه بیان کرد: این گرانی مواد اولیه برای دوخت چادر باعث شده که ۲۵۰۰ عضو فعال در حوزه مانتو داریم که از اتحادیه پوشاک پروانه صنفی گرفته‌اند اما در حوزه محصولات حجاب ۱۰ نفر هم از این اتحادیه پروانه نگرفته‌اند، چون کارشان توجیه اقتصادی ندارد. اگر در شورای عالی انقلاب فرهنگی به این موضوع بپردازند باید بدانند این کالا فرهنگی است.